Yeniydi, parlıyordu gözleri benimdi dedim, içimdeki bene; bende dedi bendeki biz.
hep böyleydi başlangıcı; kelebekler eşliğinde, uzun tünelden yukarı süzülüp hava akımıyla damarlarımı tetikleyen boğazımı düğümleyen, kandolaşımı hızlandıran, bedenimdeki elemanlara hukmeden. Ey Aşk nedir senden çektiğim? Bir gün de haber ver gelirken. Tutunup kendime dimdik ve şuurluca benim diyeyim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder